Daklozen zijn allang niet meer alleen de verslaafde dronkenlappen die hun roes uitslapen op een bankje in het park. Het aantal ‘economische daklozen’ groeit: mensen die door een scheiding of schulden geen huis hebben. Velen van hen hebben zelfs gewoon een baan.

Opvangorganisatie Springplank040 in Eindhoven heeft alarm geslagen over de explosieve groei van het aantal economische daklozen, ook wel ‘bankslapers’ genoemd, in de vijfde stad van Nederland. Dit zijn mensen die door scheiding, baanverlies of oplopende schulden geen woning meer hebben en noodgedwongen tijdelijk bij familie of vrienden verblijven.

‘Het is verreweg de grootste groep dak- en thuislozen die we kennen’, aldus Thijs Eradus, directeur en oprichter van Springplank. ‘Maar deze daklozen zitten niet in de cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek, die vooral over mensen in de opvang gaan. Het gevaar bestaat dat hun sociaal netwerk uitgeput raakt, waardoor ze uiteindelijk toch in de opvang komen.’

De Eindhovense organisatie registreert niet alleen de daklozen in de opvanglocaties, maar ook de mensen die er hun postadres hebben. Zo’n postadres is nodig voor werk, belastingaangifte of het ontvangen van een uitkering. Die groep ‘bankslapers’ met een postadres bij Springplank bedraagt momenteel 850 mensen, van wie 60 procent een baan heeft. In de daklozenopvang zelf zitten zo’n 100 mensen. Van die groep is al bijna de helft economisch dakloos – vorig jaar was dat nog een kwart.

‘Het zijn mensen die niet thuishoren in de daklozenopvang’, vindt Eradus. ‘We proberen ze ook zo veel mogelijk te scheiden van de ‘klassieke’ daklozen met een psychiatrische of verslavingsproblematiek. Dat lukt helaas niet altijd.’